27.10.2007 (12.HAFTA)

12 Hafta deyince insana uzun zamanmış gibi geliyor, ama sadece 3 aydan ibaret. Isınma işi uzayınca tüm arkadaşlarımızın gelişiyle başlamış olduk derse. Baktığımızda yapılabilecek çok şey var gerçekten, her hafta yapılması gerektiğini düşündüğüm ve sığdıramadığım. Hem saatler geri alınınca daha da daralan saatlere sıkıştırılacak çalışmalar.
Beyin jimnastiğine devam edelim demiştik bir kere, baştan aldık bu yüzden. Sonra gelmeyenler ya da yetişemeyenler için kaçırılmış bir alıştırma olmasın diye yeniledik, durakladık, ipucu verdik.. Ve hatta kimileri ipin ucunu kaçırıp gönderdi arkadaşına, böylece ne ip kaldı elde ne meyve.
Diksiyonda şimdiye değin tekerleme düellosuyla ilerlemiştik. Lakin artikülasyon (boğumlama) problemleri bizi harfleri tek tek irdelemeye yöneltti. Sesli harflerin bir kısmını nasıl çıkardığımızı anlamaya çalıştık. İlerleyen haftalarda sessiz harfleri de işleyip tümünü tamamlayacağız inşallah.
Bu arada yazdıklarımızı kurstaki öğrencilerimizden okuyanlar olursa şunu belirtmek istiyorum, eğer bir probleminiz varsa boğumlama açısından lütfen üstüne gidin düzeltmek için, tekrarlayın, doğru olana kulağınızı alıştırın ve günlük konuşmalarınızda da tonlamalarınıza dikkat edin.
Her hafta olduğu gibi bir doğaçlama çalışması gerçekleştirdik. “Soru hangi meslektensiniz?”di. İsmini zikretmeden mesleği anlatmaya çalıştılar. Doğaçlamalarda dahi olmasını dilediğimiz giriş gelişme sonuç bölümlerine pek azında rastlayabildik.
İşte en çok anlaşılması çözülmesi gereken konulardan biri daha, duygular.. Bir karakter canlandırılırken derinine indiğimiz ayrıntılar. Hepimizde mevcut niceleri de biz birine takılıp tüm ömrümüzü yiyebiliyoruz. Ya da bir tanım getireyim derken bir duyguya tüm duyguların içini boşaltabiliyor ve hayatımızı yavanca tanımlanmış duygularla devam ettirebiliyoruz, kimbilir? Nihayetinde önemi büyük. Tekrar görüyoruz ki duygularla da epey işimiz var..